مادر مظلومه ما رفت از هوش، اى بلال
نام گل بردىّ و بلبل گشت خاموش اى بلال

بوستان وحى را بيت الحزن كردى، بس است

با اذان خود مكن ما را سيه پوش، اى بلال

دير اگر خاموش گردى، زودتر گردد ز تو

مادر ما را چراغ عمر، خاموش، اى بلال!

مادر ما بر اذانت گوش داد، اينك تو هم

بر صداى گريه زينب بده گوش، اى بلال!

مرگ پيغمبر، شكسته قامت ما را به هم

بار غم مگذار ما را بر سر دوش، اى بلال!

غنچه، پرپر گشت و گل از دست رفت و باغ ، سوخت

كرد حقّ باغبان، گلچين فراموش، اى بلال!

گرد غم بر روى ما بنشسته و، دانسته ايم

خاك گيرد لاله ما را در آغوش

الهي مادرم زهرا جوان است